Op het terras legt zij

nog eens een keer

uit, aan hem, wat

zij gisterenavond bedoelde

te zeggen.

Op zo’n manier, al zou hij

iets willen tegenwerpen

om maar iets te tegenwerpen te

hebben in dit soort gesprekken,

dat hij slechts knikt en zegt

het fijn te vinden met haar te

praten over wezenlijke

dingen.

Door haar Madonna-zonnebril

kijkt ze hem warm aan, ze bedenkt

dat ze met hem wil

vrijen.

 

Op het terras luistert hij

nog eens een keer,

hoe zij, de woorden zorgvuldig

kiezend, hem vertelt wat

zij gisteren eigenlijk wilde

zeggen.

Haar woorden raakten hem

meer dan hij dacht en

nu weer.

Hij wil haar vasthouden en

zeggen dat het goed

is.

Hij vindt het fijn met haar

te praten, zij hoort hem

altijd.

Door haar bril ziet hij

de warmte, die hij

zo herkent.