De mooie, ietwat verstrooide man is dood. Maar met hem niet mijn herinneringen. Ik heb zijn tv-programma’s destijds gedronken. Op kenmerkende wijze wist hij complexe wetenschap en technologie zo uit te leggen, dat ik het kon volgen. Begrijpen deed ik het nooit. Behalve die ene keer toen een beeldschone dame in een technisch vernuftig bad stapte in het Huis van de Toekomst. Toen ik begripvol naar haar uitermate mooie borsten staarde, riep ze hees dat het dak boven het bad open moest. En het dak opende zich als een ontluikende tulp in de vroege lente. Het was overigens ook die ene keer dat ik wat aanmerkingen had op het verloop van het programma, ik vond dat de producent verkeerde keuzes maakte. Dat still shot zou ik nooit van dat zichzelf opende dak hebben gemaakt in de wetenschap dat er iets moois in bad lag.

Hoe dan ook, als kind hing ik aan de lippen van Chriet. Ik was trouwens ook geabonneerd op het populair-wetenschappelijk blad de KIJK. Net als bijna al mijn leeftijdsgenoten. Begrijpelijke wetenschap was trending topic toentertijd. Met Chriet voorop.

Hij was zijn tijd dan ook – en die van ons – ver vooruit. Hij had het vermogen om met zijn indrukwekkende kennis van zaken de toekomst extrapolerend te voorspellen. Althans, ik denk dat hij dat op die manier deed. Hij was immers afgestudeerd wis- en natuurkundige. Extrapoleren was zijn dagelijks werk.

Even een kleine intermezzo in deze column, lieve mensen uit ons Paleis: naast wis- en natuurkunde deed hij als hoofdvak sterrenkunde op de Universiteit Utrecht. In mijn ogen ben je dan god.

Maar goed, Chriet had in zijn tv-programma’s – ‘Het wordt weer een spannende aflevering’ – een vooruitziende blik. Zo voorspelde hij halverwege de jaren ’80 dat mobiele telefoons een rage zouden worden en dat mensen elkaar zouden bellen met een beeldtelefoon. Hij voorspelde dat er ovens ontwikkeld zouden worden voor mensen zoals ik die zich tijd voor koken gunnen en 1-pansgerechten in de magnetron opwarmen. Hij waarschuwde toen al voor het afschermen van gevoelige gegevens die opgeslagen werden in computers. En hij voorzag een groot encyclopedisch forum waarop informatie met Jan en alleman gedeeld kon worden. Bij deze roep ik Wikipedia op om respectvol van naam te veranderen – graag iets met Chriet of Titulaer in de nieuwe naamgeving. Ook Google zou dit moeten gaan overwegen, vind ik.

Legendarisch is het filmpje waarin Chriet te zien is op een telefoonfiets, waarvan hij het stuur bijna niet kan houden. Een enorme telefoon is voorop gemonteerd. Handsfree bellen had toen al een verordening moeten zijn. Ook het filmpje waarin hij gekleed als skiër een poortje doorgaat met de voorloper van de pinpas is prachtig en moet direct worden opgenomen als cultureel erfgoed in het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid.

Met zijn heengaan op 23 april 2017 haastten zich vele programma’s voor een eerbetoon aan deze markante man. Niet elke programma slaagde daarin en verloor zich in slechte satire. De grote man was nog niet gestorven of zijn baard en accent bleken meer tot de verbeelding te spreken dan zijn inhoud en betekenisvol werk voor opgroeiende jeugd – waartoe ik behoorde. Het mooiste eerbetoon las ik dan ook op de Fb-pagina van een van de Paleisbewoners:

‘Chriet Titulaer, slaap zacht in je wondere wereld.’